The real Jillaroo
Door: Mathilde van der Lee
Blijf op de hoogte en volg Mathilde
09 Maart 2013 | Australië, Tamworth
De eerste weken als staff hier in Leconfield zijn alweer voorbij. de tijd gaat heel snel hier, wat geloof ik een goed teken is. Wat aan dit feit bijdraagt is, naast dat het hier erg leuk is, dat je altijd wel wat te doen hebt. Nu bijvoorbeeld: ik zit dit te schrijven in mijn of-week, wat betekent dat er geen school is. Lekker rustig, zou je denken, maar we zijn gisteren en eergisteren al keihard bezig geweest een hele lijst met klusjes af te werken. We hebben net de laatste klusjes afgemaakt, dus ik ben even aan het rusten. Maar net kwam Tim alweer naar me toe met de vraag of ik zo op de kinderen wil passen. Geen rust dus tot na het avondeten.
Maar goed, het werk dat we doen is vaak wel erg leuk, zeker in een schoolweek. Dan mogen we de student begeleiden op tochten door de bergen en helpen met rijden. In de schoolweken rijden wij (de staff) op paarden die meestal niet worden ingezet met studenten. Vorige week heb ik op twee paarden gereder die niet met studenten lopen: She'ok en Matrix. She'ok is nog erg jong, daarom word ze niet ingezet. Ze heeft de neiging om voorop te willen lopen (erg voorwaarts dus) en is een ontzettende bitch naar andere paarden, maar ik vind haar geweldig. Ze doet alles wat je van haar vraagt, ze is echt super naar mensen toe en leert heel snel (ook van haar fouten). Ze heeft prachtige bruine enorme ogen die goed bij haar voskleur en lange manen passen. Ze is niet te groot, perfect dus (ik ben gisteren trouwens wel uit mijn broek gescheurd toen ik opsteeg, maar het was toch een tweedehands broek).
Matrix is een heel ander paard: enorm, zwart, twaalf jaar en heeeeel koppig. Ze test je uit als je voor het eerst op haar rijdt: stoppen terwijl ze moet lopen en dan gewoon niet voortui te branden zijn, ineens niet meer sturen en plotseling heuvels oprennen (een geintje dat ervoor gezorgd heeft dat ik er een week lang uitzag alsof ik gevochten had omdat we wat laaghangde takken tegenkwamen op de heuvel) zijn wat trucjes uit de 'laten we eens kijken wat er op mijn rug zit'-trucendoos. Na het heuvelkunstje had ze gelukkig door dat ze niet zomaar van me af was en had ik een gouden paar aan haar. Ze deed ineens alles wat ik vroeg, zelfs blijven staan terwiujl de andere paarden wegliepen en ons dus alleen achterlieten.
Naast meerijden met ritten moeten we als meisjes van de staff (we zijn normaal met 2 meisjes en 2 jongens, op dit moment met 3 van elk omdat we een nieuw meisje en een nieuwe jongen gaan inwerken) heel veek koken. Op een kampvuur. Ja. Best een uitdaging, maar tot nu toe gaat het goed. We hebben nog maar een ding laten aanbrande, de damper (een soort zoet brood dat je in een gietijzeren pan in de kolen moet zetten met een leeg blikje in het midden), en dat doet hij altijd. Ik ben wel verschiedene brandwonden rijker, maar dat heb ik er wel voor over.
Ook moeten we nog schoonmaken, soms wat schoonmaken en zo af en toe ook schoonmaken. Veel dus. Vooral in de week-of en altijd op zondag, dus we hebben alleen zaterdag vrij. gelukkig is het meeste werk wat je doet in de gewone schoolweken erg leuk, dus het voelt niet echt als werken.
Soms moeten we ook op de kinderer van Tim en Courtney passen: Blake (2) en Margie (8 maanden). Margie is ontzettend lief en huilt bijna nooit. Blake kan heel lief zijn, als hij krijgt wat hij wil. Las hij iets niet mag moet je het als een spelletje brengen, anders heb je de poppen aan het dansen. Ongelooflijk hoeveel geluid er uit een jongetje kan komen dat nauwelijks tot mijn knieen komt. Maar als hij zijn zin krijgt is hij een geweldig ventje.
Ondertussen is er al weer een schoolweek voorbiuj (ik schrijf steeds paragrafen, ik zit niet al een week lang aan een tafel om dit te schrijven hoor) en heb ik besloten 2 weken langeg te blijven dan mijn plan was. Ik vind het echt geweldig hier, ik voel me echt thuis.
Ik moet bijna stoppen met schrijven want de mensen van de afgelopen schoolgroep (geweldige mensen stuk voor stuk, beste schoolweek ooit) willen weer door maar ik moet nog een ding vertellen (accenten werken hier niet op deze computer, ik wou een met accenten naar rechts schrijven): ik ben eergisteravond meegeweest met kangaroe jagen! Op het terrein van tim (ongeveer 500 hectare) lopen heel veel wilde kangaroe's, die daar hekken kapot maken en het gras van de koeien opeten. Elke week gaat Dave (een vriend van Tim en tevens boer die tot mijn schouder komt) meestal samen met Justin (Justin werkt op de farm en doet heel veel van het werk, ook met de school, een lieve maar bescheiden jongeman van 29) een kangaroe schieten, die daarna word gebruikt voor de school om op te eten. Normaal mogen alleen de jongens van de staff mee, en zelfs dat is per uitzondering. Maar na lang zeuren en doorgaan (vooral van Nathalie) mochten wij allebei ook een dag mee. Geweldige ervaring, meer kan ik er niet over zeggen.
Dat was het dan, tot het volgende verslag dan maar weer!
Maar goed, het werk dat we doen is vaak wel erg leuk, zeker in een schoolweek. Dan mogen we de student begeleiden op tochten door de bergen en helpen met rijden. In de schoolweken rijden wij (de staff) op paarden die meestal niet worden ingezet met studenten. Vorige week heb ik op twee paarden gereder die niet met studenten lopen: She'ok en Matrix. She'ok is nog erg jong, daarom word ze niet ingezet. Ze heeft de neiging om voorop te willen lopen (erg voorwaarts dus) en is een ontzettende bitch naar andere paarden, maar ik vind haar geweldig. Ze doet alles wat je van haar vraagt, ze is echt super naar mensen toe en leert heel snel (ook van haar fouten). Ze heeft prachtige bruine enorme ogen die goed bij haar voskleur en lange manen passen. Ze is niet te groot, perfect dus (ik ben gisteren trouwens wel uit mijn broek gescheurd toen ik opsteeg, maar het was toch een tweedehands broek).
Matrix is een heel ander paard: enorm, zwart, twaalf jaar en heeeeel koppig. Ze test je uit als je voor het eerst op haar rijdt: stoppen terwijl ze moet lopen en dan gewoon niet voortui te branden zijn, ineens niet meer sturen en plotseling heuvels oprennen (een geintje dat ervoor gezorgd heeft dat ik er een week lang uitzag alsof ik gevochten had omdat we wat laaghangde takken tegenkwamen op de heuvel) zijn wat trucjes uit de 'laten we eens kijken wat er op mijn rug zit'-trucendoos. Na het heuvelkunstje had ze gelukkig door dat ze niet zomaar van me af was en had ik een gouden paar aan haar. Ze deed ineens alles wat ik vroeg, zelfs blijven staan terwiujl de andere paarden wegliepen en ons dus alleen achterlieten.
Naast meerijden met ritten moeten we als meisjes van de staff (we zijn normaal met 2 meisjes en 2 jongens, op dit moment met 3 van elk omdat we een nieuw meisje en een nieuwe jongen gaan inwerken) heel veek koken. Op een kampvuur. Ja. Best een uitdaging, maar tot nu toe gaat het goed. We hebben nog maar een ding laten aanbrande, de damper (een soort zoet brood dat je in een gietijzeren pan in de kolen moet zetten met een leeg blikje in het midden), en dat doet hij altijd. Ik ben wel verschiedene brandwonden rijker, maar dat heb ik er wel voor over.
Ook moeten we nog schoonmaken, soms wat schoonmaken en zo af en toe ook schoonmaken. Veel dus. Vooral in de week-of en altijd op zondag, dus we hebben alleen zaterdag vrij. gelukkig is het meeste werk wat je doet in de gewone schoolweken erg leuk, dus het voelt niet echt als werken.
Soms moeten we ook op de kinderer van Tim en Courtney passen: Blake (2) en Margie (8 maanden). Margie is ontzettend lief en huilt bijna nooit. Blake kan heel lief zijn, als hij krijgt wat hij wil. Las hij iets niet mag moet je het als een spelletje brengen, anders heb je de poppen aan het dansen. Ongelooflijk hoeveel geluid er uit een jongetje kan komen dat nauwelijks tot mijn knieen komt. Maar als hij zijn zin krijgt is hij een geweldig ventje.
Ondertussen is er al weer een schoolweek voorbiuj (ik schrijf steeds paragrafen, ik zit niet al een week lang aan een tafel om dit te schrijven hoor) en heb ik besloten 2 weken langeg te blijven dan mijn plan was. Ik vind het echt geweldig hier, ik voel me echt thuis.
Ik moet bijna stoppen met schrijven want de mensen van de afgelopen schoolgroep (geweldige mensen stuk voor stuk, beste schoolweek ooit) willen weer door maar ik moet nog een ding vertellen (accenten werken hier niet op deze computer, ik wou een met accenten naar rechts schrijven): ik ben eergisteravond meegeweest met kangaroe jagen! Op het terrein van tim (ongeveer 500 hectare) lopen heel veel wilde kangaroe's, die daar hekken kapot maken en het gras van de koeien opeten. Elke week gaat Dave (een vriend van Tim en tevens boer die tot mijn schouder komt) meestal samen met Justin (Justin werkt op de farm en doet heel veel van het werk, ook met de school, een lieve maar bescheiden jongeman van 29) een kangaroe schieten, die daarna word gebruikt voor de school om op te eten. Normaal mogen alleen de jongens van de staff mee, en zelfs dat is per uitzondering. Maar na lang zeuren en doorgaan (vooral van Nathalie) mochten wij allebei ook een dag mee. Geweldige ervaring, meer kan ik er niet over zeggen.
Dat was het dan, tot het volgende verslag dan maar weer!
-
09 Maart 2013 - 08:43
Danique:
Klinkt weer leuk hoor! Dat met die paarden is echt jou ding! Ik ben echt benieuwd naar wat foto's
Veel plezier nog daar.. Dat zal wel lukke aangezien je langer blijft als verwacht!
Groetjes -
09 Maart 2013 - 09:08
Fé:
In één woord; WAUWW!!!! -
09 Maart 2013 - 10:05
Lidewei:
Stoerrrrrr!! -
09 Maart 2013 - 10:08
Katia:
Hai Mathilde,
Super om te horen dat je het daar zo naar je zin hebt, als ik je verhalen lees heb ik het gevoel dat ik erbij ben!
Geniet nog daar!
-
09 Maart 2013 - 12:19
Anja:
Elke dag n avontuur!!
Liefs mam -
10 Maart 2013 - 01:26
Marloes:
Liefs van een van de studenten van de beste schoolweek ooit :) Doe iedereen de groetjes en hopelijk kunnen we elkaar nog een keer ergens ontmoeten! X -
14 Maart 2013 - 14:11
Sjaantje:
Wat een geweldige ervaring Mathilde. Ik blijf je volgen. Sjaantje
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
